Take me home..

Bir hayalim..

    Öyle bir hayalim var ki,herhalde hiç bir zaman gerçekleşmez..
Kocaman bir ev..Şehrin dışında duvarlarla çevrili bahçeli bir ev. Bahçesinde bir sürü köpek, hatta belki başka hayvanlar da. Hayvanların bakımından ben sorumluyum her türlü. Evin sahibine hizmetten de ben sorumluyum. Belki başka kızlar da olabilir. Öyle rahat bir ortam ki, o, o an aklından ne geçtiyse ne istediyse hemen söyleyecek emredecek.. Aynı evi paylaşacağız ama ben hiç bir zaman onunla uyuyamıyacağım. Köpek yatağı gibi bir yatağım olucak. İstediğinde zincirleyecek bahçeye ya da bir odaya. İstediğinde yemek vermeyecek,su vermeyecek.. Canı istediği gibi davranacak yani.. Toplum kuralları vs. olmadan her istediğini yaptıracak. Hem o bundan haz alacak hem de ben ağlasam da sızlasam da içten içe mutlu olacağım orda ona hizmet ettiğim için..
   Canı istediğinde köpeklerle bir şeyler yaptırıp izleyecek.O şekilde de bakıcam köpeklere. Başka bir zaman arkadaşlarına hizmet ettiricek..Bilicek ki o ne isterse yapacağım,  ben de bilicem ki ne kadar acımasız davranırsa davransın beni sahipleniyor.. Öyle saçma bir hayal işte..

Hep Dahasını..

   İstekler ne kadar farklı..Her an çok alakasız anlarda aklıma garip garip şeyler gelir oldu.. Örneğin arkadaşlarla arabada giderken bir anda hepsinin sertleşmesi gibi,hepsinin tutup tek tek bir şeyler yapması gibi bana. Bambaşka şeyler konuşurken bunlar aklıma gelince bir anda gözümde hayal ediyorum o sahneyi. Sonra kendimi toparlayıp konuya odaklanmaya çalışıyorum belli etmeden.. Laf olsun diye dominant davranan birinin önünde değil de gerçekten dominant bir adamın önünde diz çökmek gibi.
   Bazen bir ortamda otururken başka masadaki bir adamın bakışından aslında sert biri olduğunu,dominant karakterli olduğunu anlayabiliyor insan.. O an sanki ortam müsait olsa,eliyle gel dese herkesin içinde diz çökmem için hareket yapsa sanki diz çökücem. Öyle şeylere dalıp bakıyor insan adama ama o kim bilir neler düşünüyor o an benim ne düşündüğümden habersiz..
   Daha önce de yazdığım gibi kemer görmek sanırım takıntı oldu bende iyice.. Kemer fetişi diye bir şey var mı acaba merak ediyorum.Bir adamın elinde kemer tutması kadar çekici bir şey yokmuş gibi sanki..
   Ve kadına şiddete tabi ki karşıyım ama bazı karakterler bence belli miktarda da olsa şiddete ihtiyaç duyuyor. Artık iyice fark ediyorum ki küçük miktarlarda da olsa acı duymak zevk verici..Aynı zamanda anladım ki hakarete uğramak da zevk verici. Çok tezat gelse de hem üzülüp hem zevk alabiliyor insan..Bir yandan için burkuluyor ama diğer yandan o seni aşağılayınca sen ona daha da bağlanıyorsun ya da gözünde daha da yukarılara çıkarıyorsun..
   Nedense insan hep daha fazlasını istiyor zaman geçtikçe.. Daha sert davranılmasını,daha aşağılayıcı konuşulması..Neden bilmiyorum..

Bok yesin herkes!

  Şuanki ruh halimi açıklamaya çalışıyorum deminden beri ama yazdım yazdım sildim,beceremedim bi türlü.. Bu da içimde kalsın,yapıcak birşey yok..
 
Bu aralar takıldığım şarkıyı da belirtip gitmekten başka yapıcak birşey bulamadım.

-Soru yağmuru-

  Aklımda binlerce soru var bu ara.. Durmadan tekrarlıyorum kendime aynı soruları,cevap bulamadığımı bilsem de.Tanımaya çalıştığım biri var.Zamanla daha da tanıdığım,çok minik adımlarla ilerlediğimiz garip bi ilişki..''Efendi'' kelimesine alışmaya çalıştığım ya da kendimi başkasına ait olma fikrine alıştırmaya çalıştığım bi dönemdeyim daha ortada öyle birşey olmasa da. Şanslı olduğumu biliyorum çünkü başkası olsa çok daha hızlı ilerlemek için zorlardı. Katlanamazdı saçma sapan çelişkilerime,emin olmayışlarıma.. Kendi içimdekileri biliyorum aslında,neye yatkın olduğumu da ama diğer yandan iç ses midir artık o neyse,inatla diretiyor, ''Ne yapıyorsun sen salak mısın?'' diye. Bazı şeylerden emin olamamak çok sinir bozucu.Saatlerce düşünmek de çözüm olmuyor çünkü bilemiyorsun ne olur,ne biter.. Garip yani..

Herşey Bizim İçin Yaratılmış?

    ''Çok şirinsin ama kuzular bize hizmet etmek için var.. Biz yiyelim diye..Danalar da.. Diğer tüm hayvanlar da.. Yok mu? Peki sence neden yaratılmışlar ki? Başka ne amaçları olabilir allah aşkına?.. ''
    
    İşte bu düşünce tarzına katlanamıyorum ben. Hayatta en nefret ettiğim kafa bu. İnsanoğlunu diğer tüm canlılardan üstün gören ve insanoğlunun diğer tüm canlıları yok etme hakkına sahip olduğuna inanan bir düşünce yapısı..
    Bu düşüncedendir ki,kaç yaşına gelmiş okumuş etmiş koca koca adamlar elindeki koca şişeyi sallayabiliyor ormana. Sorun değil çünkü doğaya zarar verip vermemek. Empati de özürlüsü bir yapı ayrıca. Zaten toplum olarak özürlü değil miyiz bu konuda? Yerine koyma fikri hiç yok. Yoldan geçen hayvanı ezse ''Ne var canım gerektiğinde eziyim diye var bunlar..'' diyecekler nerdeyse..
    Ben birşeyi bilimsel yönünden açıklamaya çalışırken bana Hz. bilmem ki öyleymiş,sonra şöyle olmuş böyle olmuş diyip lafımı bölen,dinleyip öğrenmeye çalışmayan.. Hayatı sadece dini kitaba göre yaşayan ve sözüm ona 'diğerleri' sınıfına soktuğu insanlara asla saygı duymayan insanlara hiç ama hiç tahammülüm yok. Çok da geniş yürekli değilim sanırım tahammül edip sevecek kadar.
    Bu bencil düşünceyi insanlara kitap mı aşılıyor? Bilmiyorum.. Sadece her bu tarz konu açıldığında birisiyle, daha da soğuyorum tüm bu saçmalıklardan..

                                                         bugünlerin favorisi..

Benim Bu :p